Στήν Κωνσταντινούπολη, στήν βασιλίδα τῶν πόλεων, ὑπάρχει ἕνας περικαλλής Ναός ἀφιερωμένος στήν Παναγία. Χτίσθηκε γύρω στό 450 μ.Χ. ἐπί αὐτοκράτορος Λέοντος τοῦ Θρακός. Κοντά σ᾿ αὐτόν τόν Ναό εὑρίσκεται πηγή, πού τό νερό της κατά καιρούς ἐθεράπευε καί ἐξακολουθεῖ ἀκόμη καί τώρα νά θεραπεύει πολλές ἀσθένειες μέ τήν χάρη τῆς Θεοτόκου. Εἶναι ὁ Ναός τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, στό Μπαλουκλί.
Ἐπειδή ζοῦμε σέ μία δύσκολη ἐποχή, ὅπου οἱ σωματικές καί ψυχικές ἀρρώστιες βρίσκονται σέ ἔρξαρση, εἶναι ὠφέλιμο νά μιλήσουμε σήμερα καί νά ποῦμε δύο λόγια γιά τήν θεραπεία τῶν ἀσθενειῶν.
Ὁ ἰατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων εἶναι ὁ Χριστός. Αὐτός εἶναι ἡ ζωή, ὁ ζωογόνος ἥλιος. Ἡ Παναγία εἶναι ἡ σελήνη, οἱ δέ Ἅγιοι τά ἄστρα. Καί ὅπως ἡ σελήνη καί τά ἄστρα παίρνουν τό φῶς τους ἀπό τόν ἥλιο, κατά παρόμοιο τρόπο ἡ Παναγία καί οἱ Ἅγιοι παίρνουν τήν θαυματουργική χάρη καί δύναμη ἀπό τόν ἥλιο τῆς δικαιοσύνης, τόν Ἰησοῦ Χριστό. Στόν Ἀκάθιστο Ὕμνο ἕνας στίχος ἀπευθυνόμενος στήν Παναγία λέει, χαῖρε ἀκτίς νοητοῦ ἡλίου. Ἡ Παναγία ἔχει τήν δύναμη, μπορεῖ καί θεραπεύει, ἐπιτελεῖ ἄπειρα θαύματα, θεραπεῖες καί ἰάσεις πολλῶν ἀσθενῶν.
Ψάλλουμε στόν μικρό παρακλητικό κανόνα, τάς ἀσθενείας μου τῆς ψυχῆς ἰατρεύεις καί σαρκός τάς ὀδύνας, Παρθένε. Καί ἀλλοῦ πάλι λέμε, ἀπαλλαγή τῶν ἀσθενούντων ὑπάρχουσα, Θεοτόκε Παρθένε. Ὅλα αὐτά, μή λησμονοῦμε, γίνονται ἐν ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ, μέ τήν δική του δύναμη. Ὁ Χριστός εἶναι ἐκεῖνος, πού μᾶς δίνει τά φάρμακα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος. Αὐτός μᾶς ἔδωσε τούς Ἁγίους καί τήν Παναγία Μητέρα του. Αὐτός μᾶς ἔδωσε καί τά φάρμακα, ἰατρούς καί ἐπιστήμας, ὅπως διαβάζουμε στήν Ἁγία Γραφή. Τά διάφορα φάρμακα, πού κυκλοφοροῦν, δέν θά μποροῦσαν νά ὠφελήσουν, χωρίς τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Τά ὑλικά φάρμακα, πού ὑπάρχουν στό ἐμπόριο, πολύ λίγο θά ἐπιδράσουν στόν ἄνθρωπο, ἄν δέν χρησιμοποιήσουμε καί τά πνευματικά φάρμακα, πού προσφέρει ὁ Χριστός.
Τί θέλω νά πῶ; Στούς ἀνθρώπους, πού παθαίνουν ὑπερκόπωση συνιστᾶται σωματική ἀνάπαυση. Ἔχουν ὅμως ψυχική ἀνάπαυση; Τό σῶμα ἀναπαύεται στό κρεββάτι. Ἡ ψυχή ποῦ θά ἀναπαυθεῖ, ἀδελφοί μου; Αὐτήν τήν ἀνάπαυση τήν δίνει μόνο ὁ Χριστός. Αὐτήν τήν ἀνάπαυση θά τήν βροῦμε μόνο κοντά στό Χριστό. Αὐτός μᾶς εἶπε: Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς.Ἤ κάπου ἀλλοῦ, μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾶος εἰμί καί ταπεινός τῇ καρδίᾳ καί εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν. Λέει κάπου ὁ ἱερός Αὐγουστῖνος: Γιά σένα μᾶς ἔπλασες, Κύριε, καί πουθενά δέν μπορεῖ νά ἀναπαυθεῖ ἡ ψυχή μας, ἄν δέν ἐπιστρέψει πάλι κοντά σου. Ξεκούραστη ψυχή καί ἀναπαυμένη βοηθάει πολύ τό ταλαιπωρημένο σῶμα. Τό χριστιανικό θάρρος βοηθάει πολύ τήν θεραπεία τῆς ἀρρώστειας.
Ὁ γιατρός, ὅταν ἀρρωσταίνουμε, μᾶς δίνει φάρμακα. Ὅμως τήν καλή ἐπίδραση τῶν φαρμάκων, τό καλό ἀποτέλεσμα καί τήν ἐλπίδα τῆς γιατρειᾶς, τήν ὑπομονή στόν πόνο, μᾶς τά δίνει ὁ Χριστός. Πόσες φορές, ὅταν οἱ γιατροί μᾶς ἀπέλπισαν, διέγραψαν τόν ἀσθενῆ ἀπό τήν ζωή, δέν ἔδωσε ὁ Θεός τήν θεραπεία; Καί ἡ ἴδια ἡ ἐπιστήμη συνηγορεῖ, ὅτι ὁ ἀσθενής θεραπεύεται μέ τά φάρμακα τῆς πίστεως.
Ὁ μεγάλος ψυχίατρος Γιούνγκ ἔλεγε: Οἱ ψυχονευρώσεις εἶναι παθήσεις τῆς ψυχῆς, πού δέν βρῆκε τό δρόμο της. Καί ὁ δρόμος εἶναι ἕνας, αὐτός πού θά μᾶς φέρει κοντά στό Θεό. Ἕνας ἄλλος ἐπιστήμονας πάλι ἔλεγε: Τά νευρικά προβλήματα λύονται συχνά καλύτερα ἀπό κάθε ἄλλο τρόπο μέ τήν χριστιανική πίστη. Διάβαζα ἀρκετά παλαιότερα σ
᾿ ἕνα ψυχιατρικό περιοδικό: Ἕνας ψυχικά ἀσθενής, πρέπει νά κάνει τοὐλάχιστον διακόσες ἐπισκέψεις στόν ψυχαναλυτή, γιά νά ἔχει κάποιο μικρό ὄφελος. Ἄν ὁ ἄνθρωπος αὐτός πάει μιά φορά στόν πνευματικό καί ἐξομολογηθεῖ ταπεινά καί εἰλικρινά, θά ἔχει πολύ καλύτερα ἀποτελέσματα.
Ὁ ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος γράφει καί συμβουλεύει στήν Καθολική του ἐπιστολή: Ἐάν κάποιος εἶναι ἄρρωστος, νά καλέσει τούς Ἱερεῖς τῆς Ἐκκλησίας καί νά τοῦ κάνουν προσευχή. Νά τόν ἀλείψουν μέ λάδι, (ἐδῶ μιλάει γιά τό εὐχέλειο) καί ἡ προσευχή θά τόν σώσει, θά τοῦ δώσει τήν ὑγεία του.
Ἔτσι λοιπόν καί στό Θεό θά ἐλπίζουμε, μά καί στόν γιατρό θά πᾶμε. Καί τά δύο θά κάνουμε. Δέν εἶναι ἀπιστία νά πηγαίνουμε στό γιατρό. Ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε τούς γιατρούς καί ὁρίζει καί νά τούς ἐπισκεπτώμαστε καί νά τούς τιμοῦμε. Καί ἡ προσευχή χρειάζεται καί ἡ ἰατρική. Καί τά φάρμακα τοῦ γιατροῦ θά πάρουμε καί τά φάρμακα τῆς Ἐκκλησίας θά χρησιμοποιήσουμε.
Ἀγαπητοί μου,
Ὅλοι μας κάποτε ἀρρωσταίνουμε καί, δόξα τῷ Θεῷ, πολλές φορές μᾶς δίνει τήν ὑγεία μας. Ὁ Θεός ἐπιτρέπει τίς ἀσθένειες γιά δική μας πνευματική ὠφέλεια. Αὐτό ποτέ μή τό λησμονοῦμε. Ὁ κλονισμός τῆς ὑγείας μας ἤ ὁποιοσδήποτε ἄλλος πειρασμός, ἐπίσκεψη Θεοῦ εἶναι.
Λέει ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος: Ὁ ἄρρωστος στό σῶμα εἶναι πιό ταπεινός στήν ψυχή. Ἡ ἀσθένεια γίνεται μέγας διδάσκαλος. Πρέπει ὅμως νά πηγαίνουμε στό γιατρό, γιατί τό σῶμα μας εἶναι τό ἐργαλεῖο, γιά νά ἐργασθοῦμε τίς ἀρετές τῆς ψυχῆς. Τό ἴδιο λέει καί ὁ Μέγας βασίλειος. Νά προσέχουμε τήν ὑγεία τοῦ σώματος, γιατί ἄν αὐτό ἀρρωστήσει, ἄν δέν πάει καλά, τότε δέν μποροῦμε νά κάνουμε τά πνευματικά μας καθήκοντα.
Σέ κάθε δυσκολία μέ σταθερή πίστη ἄς καταφεύγουμε στήν Παναγία καί νά ζητοῦμε τήν ὑγεία τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος. Νά γίνει γιά μᾶς ἕνας καλός γιατρός. Θερμή ἄς εἶναι ἡ ἱκεσία μας: Παρακαλῶ σε, Παρθένε, βοήθησόν μοι ἐν τάχει. Ἀμήν.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου