Εἶναι ἀρετές, πού πρέπει νά κοσμοῦν κάθε ἄνθρωπο καί κυρίως τούς νέους. Αὐτές δίνουν ἀξία στόν κάτοχό τους, τόν κάνουν νά ἐπαινεῖται ἀπό τόν Θεό καί νά λάμπει περισσότερο ἀπό τόν ἥλιο στά οὐράνια σκηνώματα. Αὐτές οἱ ἀρετές εἶναι πολύ σπάνιες ἰδιαίτερα στήν ἐποχή μας, πού εἶναι ἐποχή ἀνηθικότητας καί σαρκολατρείας. Ἡ ἀπουσία καί περιφρόνηση αὐτῶν τῶν ἀρετῶν ἀμαύρωσε τίς εἰκόνες τοῦ Θεοῦ, τούς ἀνθρώπους, διέλυσε τίς οἰκογένειες, γκρέμισε τά χριστιανικά σπίτια καί ἔφερε τόν κόσμο ὅλο στό χεῖλος τῆς καταστροφῆς. Μάλιστα φτάσαμε στό τραγικό σημεῖο νά περνᾶμε τό ἄσπρο γιά μαῦρο καί τό μαῦρο νά τό θεωροῦμε ἄσπρο. Τούς ἠθικούς καί σεμνούς νά τούς θεωροῦμε ὀπισθοδρομικούς καί καθυστερημένους, ἐνῷ τούς ἀνήθικους καί προκλητικούς νά τούς ἔχουμε γιά ξύπνιους καί προοδευτικούς.
Ἡ μητέρα της ἁγίας πέθανε ἐνωρίς καί τήν ἀνατροφή της ἀνέλαβε ὁ πατέρας της. Ὅσο μεγάλωνε στήν ἡλικία, τόσο προέκοπτε στήν ἀρετή καί αὐτή ἡ σωφροσύνη ἔκαμνε τήν Μαρκέλλα νά ἀκτινοβολεῖ ἀπό τήν ψυχή καί στό σῶμα.
Ὅμως ὁ μισόκαλος διάβολος τήν ἐφθόνησε γι᾿ αὐτήν τήν ἀρετή της καί προσπάθησε νά τήν πειράξει, νά τῆς ἐμφυτεύσει ἀκάθαρτους λογισμούς. Διάβαζα παλαιότερα σ᾿ ἕνα περιοδικό, ὅτι πρό Χριστοῦ ὁ διάβολος προσπαθοῦσε νά ρίξει ὅλες τίς νέες στήν ἀνηθικότητα, γιά νά μή γεννηθεῖ ὁ Χριστός, νά μή ἔρθει στόν κόσμο, ἀφοῦ ἀπό ἁγνή θά γεννιόταν. Ἄλλά καί μετά τήν γέννηση τοῦ Χριστοῦ πάλι τό ἴδιο ἐπιδιώκει, γιά νά πάρει ὅλους τούς ἀνθρώπους μαζί του στήν κόλαση.
Ἡ νεαρή κόρη, πού ἦταν σέ ἡλικία 18 ἐτῶν, ἀπέκρουε ὅλους τούς πειρασμούς εὔκολα μέ τήν βοήθεια καί ἐνίσχυση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Τό ἴδιο λέμε στό ἀπολυτίκιο τῆς ἁγίας Βαρβάρας, ὅτι γλύτωσε ἀπό τίς παγίδες τοῦ ἐχθροῦ βοηθείᾳ καί ὅπλῳ τοῦ Σταυροῦ ἡ πάνσεμνος. Τό ἐπιβεβαιώνει καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅταν λέει, πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι με Χριστῷ.
Ἐδῶ πρέπει νά σημειώσουμε, ὅτι τό νά ἔχει κάποιος πειρασμούς δέν εἶναι ἁμαρτία. Οἱ πειρασμοί δέν εἶναι δικοί μας. Ἔρχονται ἀπό ἔξω, προέρχονται ἀπό τόν πονηρό διάβολο. Μή ξεχνοῦμε, ὅτι καί ὁ Χριστός, ὁ μόνος ἀναμάρτητος, πειράσθηκε ἀπό τόν διάβολο. Τό θέμα εἶναι νά μή συγκατατεθοῦμε στόν πειραμό, νά μή ποῦμε ναί στόν πειρασμό. Μέ τήν συγκατάθεσή μας, τήν συμφωνία μας ἀρχίζει ἡ ἁμαρτία. Ἔλεγε ὁ μακαριστός π. Παΐσιος ὁ ἁγιορείτης, ὅτι οἱ πειρασμοί εἶναι σάν τά μαῦρα κοράκια, πού πετοῦν πάνω ἀπό τά κεφάλια μας. Μή ἀσχοληθοῦμε καθόλου μέ αὐτά. Ἄς τά ἀφήσουμε νά φύγουν.
Μοῦ ἔλεγε κάποτε ἕνας ἄλλος ἁγιορείτης Μοναχός καί αὐτός πλέον μακαριστός: Ὁ διάβολος, ἄν δέν μπορέσει νά πειράξει τόν Παπᾶ, πάει στήν Παπαδιά. Ἄν δέν μπορεῖ κι᾿ ἐδῶ νά ἔχει ἀποτελέσματα, τότε πηγαίνει στά παπαδοπαίδια. Ὅπου βρεῖ καί ὅποιον μπορέσει νά προσβάλει. Τό ἴδιο συνέβη σ᾿ αὐτήν τήν περίπτωση. Δέν κατόρθωσε νά ἐπιφέρει πλῆγμα στήν νεαρή ἁγία, στράφηκε κατόπιν στόν ἄπιστο πατέρα της. Τοῦ ἐγέννησε σαρκικό πειραμό καί ἀσελγῆ ἐπιθυμία γιά τήν ἁγνή καί νεαρή κόρη του. Ἐκείνη ἀσφαλῶς ποτέ δέν δέχθηκε κάτι τέτοιο, γι᾿ αὐτό καί κρυφά ἔφυγε ἀπό τό σπίτι καί κατέφυγε στό βουνό, μιά καί οἱ προτάσεις τοῦ σαρκολάτρη πατέρα της ἔγιναν πιό προκλητικές καί ἐπίμονες.
Ἐκεῖνος ἔτρεξε ξοπίσω της καί τήν κατεδίωξε. Ἡ ἁγία Μαρκέλλα ἔτρεξε πρός τήν θάλασσα καί κρύφθηκε σέ μία βάτο, ἀλλά καί ἐκεῖ τήν ἀνεκάλυψε. Ἔβαλε φωτιά στή βάτο, γιά νά τήν ἀναγκάση νά βγεῖ. Βγαίνοντας ἐκείνη ἔτρεξε στά βράχια τῆς ἀκροθαλασσιᾶς. Μή μπορώντας ὁ πατέρας νά τήν φθάσει τῆς ἔρριξε ἕνα βέλος καί τήν πλήγωσε. Πλέον δυσκολεύτηκε στό τρέξιμο. Παρακάλεσε τότε τόν Θεό νά τήν βοηθήσει. Ἀμέσως σχίσθηκε ἕνας βράχος καί τήν δέχθηκε μέχρι τούς ὤμους, ὅπως ἄλλοτε ἔγινε μέ τήν ἁγία Θέκλα καί ὅπως ἀκόμη παλαιότερα μέ τήν ἁγία Ἐλισάβετ, πού κρατοῦσε στήν ἀγκαλιά της μικρό τόν Τίμιο Πρόδρομο.
Σάν ἔφθασε ὁ πατέρας της καί μή μπορώντας νά τήν τραβήξει ἔξω ἀπό τόν βράχο, πρῶτα τῆς ἔκοψε τά στήθη καί κατόπιν τήν ἀποκεφάλισε καί πέταξε τό κεφάλι της στήν θάλασσα. Ἔτσι τῆς ἄνοιξε τόν οὐρανό καί τήν δέχθηκε ὁ Θεός στά οὐράνια βασίλεια, νά χαίρεται ἡ Παρθενομάρτυς Μαρκέλλα πλησίον τοῦ Νυμφίου Χριστοῦ, μαζί μέ τίς πέντε φρόνιμες παρθένες τῆς γνωστῆς παραβολῆς τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου.
Ἀπό ἐκεῖνον τό βράχο τρέχει ἁγίασμα καί τά πετραδάκια μέσα στή θάλασσα εἶναι ἀκόμη κόκκινα ἀπό τό αἷμα τῆς ἁγίας. Κάθε φορά δέ πού ὁ Ἱερεύς διαβάζει τήν Παράκληση τῆς ἁγίας, τό νερό τῆς θάλασσας φαίνεται σάν νά κοχλάζει. Τό προσκύνημα αὐτό τῆς ἁγίας Μαρκέλλας εἶναι τό μεγαλύτερο τῆς Χίου καί ἀπό τά μεγαλύτερα τοῦ Αἰγαίου Πελάγους.
Ὁ βίος καί τό μαρτύριο τῆς ἁγίας Μαρκέλλας ὑπενθυμίζουν τό καθῆκον καί τό χρέος, πού ἔχουν οἱ γονεῖς, νά παιδαγωγοῦν κατά Θεόν τά παιδιά τους καί νά τά ὁδηγοῦν στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι τεράστια ἡ εὐθύνη τους. Ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε τά δικά Του παιδιά γιά δικά μας. Μᾶς τά ἔδωσε γιά νά τά καταστήσουμε πολίτες τοῦ παραδείσου κι᾿ ἐμεῖς τά στέλνουμε στόν διάβολο καί τά βάζουμε στήν κόλαση. Ἄν ἦταν ἔτσι, τότε χίλιες φορές νά εἴμασταν ἄτεκνοι. Δέν ὑπάρχει μεγαλύτερο κακό γιά ἕνα παιδί, νά ἔχει ἄπιστους καί ἄθεους γονεῖς. Αὐτούς τούς γονεῖς σάν ἐγκληματίες θά τούς καταδικάσει ὁ Θεός ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως, λέι ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Οὔτε κακῶς πρέπει νά τά διαπαιδαγωγοῦμε, οὔτε νά ἀδιαφοροῦμε γιά τήν ἠθική τους κατάσταση.
Λέει ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης: Ὅπως ὑπάρχουν γεράκια, πού παραφυλάγουν νά δοῦν ἕνα ἀθῶο περιστέρι καί νά πέσουν ἐπάνω του, νά τό κατασπαράξουν, ἔτσι ὑπάρχουν ἄνθρωποι πονηροί, πού παραμονεύουν νά δοῦν ἕναν νέο ἤ μία νέα ἀγνή καί νά πέσουν ἐπάνω της, νά τῆς κάνουν κακό. Γι᾿ αὐτό οἱ γονεῖς πολύ πρέπει νά προσέχουν τά παιδιά τους.
Εἶναι πολύ συγκινητική ἐκείνη ἡ εἰκόνα τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου, κατά τήν ὁποία τό νήπιον Ἰησοῦς Χριστός ἀπό τήν ἀγκαλιά τῆς Παναγίας πηγαίνει στήν ἀγκαλιά τοῦ πρεσβύτη Συμεών. Ἔτσι καί τά δικά μας παιδιά ἀπό τήν ἀγκαλιά μας πρέπει νά πᾶνε στήν ἀγκαλιά τῆς Ἐκκλησίας, στά χέρια τοῦ πνευματικοῦ, δηλαδή στήν ἐξουσία τοῦ Θεοῦ. Θά εἴμαστε ἥσυχοι καί θά κοιμώμαστε ἀμέριμνοι, ἄν τά παιδιά μας ἔχουν φόβο Θεοῦ. Καί θά εἴμαστε ὅλο φόβο καί ἀγωνία, θά πρέπει νά φοβώμαστε καί νά τρέμουμε, ἄν τά παιδιά μας γίνουν ἀθεόφοβα.
Ἄς θυμηθοῦμε τόν πατέρα τοῦ Εὐαγγελίου καί ἄς κάνουμε ὅ,τι ἐκεῖνος ἔκανε. Νά πάρουμε ἀπό τό χέρι τό παιδί μας, νά τό φέρουμε κοντά στό Χριστό καί νά ποῦμε, Κύριε, ἤνεγκα τόν υἱόν μου πρός Σέ. Ἀμήν.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου